แน่นอนว่า ผลข้างเคียงทางระบบประสาท เช่น สมองพิการและปัญหาด้านการเจริญเติบโตนั้นเกิดขึ้นในตัวอ่อนและเด็ก ดังนั้นทาง FDA และองค์กรทางสุขภาพอีกหลายองค์กรจึงออกคำเตือนสำหรับประชากรกลุ่มนี้โดยเฉพาะ ถึงแม้ว่าปรอทจะขับออกได้ทางตับและไต แต่ก็มีระยะครึ่งชีวิตในร่างกายยาว พูดอีกอย่างคือเราต้องใช้เวลานานกว่าจะกำจัดปรอทที่กินเข้าไปได้ ยิ่งไปกว่านั้น methylmercury ยังถูกดูดซึมจากทางเดินอาหารเกือบทั้งหมด และผ่าน blood brain barrier ได้ดีมาก ทำให้สมองและไขสันหลังมีความไวต่อผลกระทบจากปรอทเป็นพิเศษ

   ภาวะพิษจาก methylmercury นั้นค่อยเป็นค่อยไป และที่ต่างจากภาวะพิษรูปแบบที่เกิดขึ้นเร็วกว่าของสารปรอท (mercury) คือการล้างพิษ (chelation) และการอาเจียนออกจะล้มเหลวในการกำจัดโลหะหนักนี้ออกจากร่างกาย ที่จริงแล้วการป้องกันเป็นเพียงสิ่งเดียวที่เราสามารถทำได้สำหรับ methylmercury กล่าวอีกอย่างคือวิธีที่ดีที่สุดในการจัดการกับภาวะพิษของ methylmercury คือการหลีกเลี่ยงไม่กินเข้าไปตั้งแต่แรก

 

     Methylmercury ในอาหารทะเลมีความหมายอะไรสำหรับคุณ ?

   จากที่ทาง FDA และองค์กรอีกมากได้ชี้ให้เห็น เราต้องจำไว้ว่าอาหารทะเลนั้นเป็นแหล่งของโปรตีน เกลือแร่ และวิตามินที่ดีต่อสุขภาพ ยิ่งไปกว่านั้น อาหารทะเลยังมีปริมาณไขมันอิ่มตัวต่ำ และมีกรดไขมันโอเมก้า 3 สูง เราทุกคน แม้แต่หญิงตั้งครรภ์และเด็กเล็ก ควรกินอาหารทะเลในปริมาณที่แนะนำในทางโภชนาการซึ่งดีต่อสุขภาพ ที่จริงแล้วจากคำแนะนำฉบับร่างล่าสุด ทาง FDA สนับสนุนให้หญิงตั้งครรภ์ หญิงให้นมบุตร และหญิงที่เตรียมตัวตั้งครรภ์กินอาหารทะเลเป็นปริมาณ 8-12 ออนซ์ต่อสัปดาห์ และเด็กที่มีอายุ 2-8 ปี ควรกิน 3-6 ออนซ์ พูดอีกอย่างก็คือ คนกลุ่มดังกล่าวควรกินอาหารทะเลประมาณ 2-3 ส่วนของปริมาณที่ควรบริโภคในแต่ละสัปดาห์ อย่างไรก็ตาม ทาง FDA แนะนำให้หญิงตั้งครรภ์ หญิงให้นมบุตร หญิงที่เตรียมตัวตั้งครรภ์กินอาหารทะเล และเด็กเล็ก กินปลาที่มีปริมาณของ methylmercury ต่ำกว่า เช่น tilapia ปลาดุก (catfish) และปลาค็อด ยิ่งไปกว่านั้น ทางองค์กรยังแนะนำว่าไม่ให้บริโภคฉลาม ปลาดาบ ปลาking mekerel และปลา tilefish ที่จับได้จากนอกชายฝั่งอ่าว ผู้ที่บริโภคปลาจากแหล่งน้ำจืดควรเอาใจใส่กับคำเตือนท้องถิ่นเกี่ยวกับระดับสารปรอท และระมัดระวังปลาที่จับได้จากบริเวณที่อยู่นอกเหนือคำแนะนำ น่าสังเกตว่าถึงแม้ทาง FDA จะระบุว่าทูน่ากระป๋องมีสารปรอทในปริมาณต่ำ แต่การประเมินนี้ได้รับการโต้แย้งจากผู้เชี่ยวชาญหลายคนที่ออกมาเตือนแม่และเด็กให้หลีกเลี่ยงทูน่าเช่นกัน คำแนะนำของทาง FDA เป็นเพียงแค่คำแนะนำ มันแทบจะเป็นไปไม่ได้เลยที่จำกัดการบริโภคอาหารทะเลที่เป็นปัญหาที่จะทำให้เกิดภาวะพิษจาก methylmercury ตัวอย่างเช่น หากคุณกำลังตั้งครรภ์หรือให้นมบุตร และคุณเผลอกินสเต็กปลาดาบไปในช่วงมื้อสายวันวาเลนไทน์กับสามี ก็ไม่ต้องตกอกตกใจไป แค่พยายามเลี่ยงปลาประเภทดังกล่าวให้ได้มากที่สุดและลดปริมาณการกินปลาลงในวันที่เหลือของสัปดาห์ ซึ่งเป็นประเด็นที่ FDA ได้กล่าวไว้เช่นกัน ถึงแม้ว่าจะมีความกังวลเกี่ยวกับ methylmercury ในอาหารทะเล แต่ชาวอเมริกันส่วนใหญ่ก็มีปริมาณปรอทในร่างกายที่ต่ำ แม้แต่ในผู้ที่กินปลาน้ำจืด ผู้ที่กินปลามากกว่าปกติ หรือทั้งคู่ ตัวอย่างเช่น การศึกษาหนึ่งเมื่อไม่นานมานี้จำแนกจำนวนผู้ใหญ่ที่มีระดับความเข้มข้นของสารปรอทในเลือด (total EPA blood mercury concentration) ที่สูงจนน่าจะเป็นอันตราย (มากกว่าหรือเท่ากับ 5.8 ไมโครกรัมต่อลิตร) ได้ 4.6% ยิ่งไปกว่านั้น การศึกษาชิ้นใหญ่อีกชิ้นก็ประมาณการว่ามี 0.5% ของผู้เยาว์ที่มีอายุ 1-19 ปีได้รับการลงทะเบียนไว้ว่ามีสารปรอทในเลือดอยู่ในระดับที่น่าเป็นกังวล